Πολλά και διάφορα…

Όταν οι άλλοι πάνε μπροστά πρέπει να ακολουθήσεις και εσύ για να μη μείνεις πίσω. Τι κάνουμε, όμως, εμείς στην Ελλάδα που είμαστε ήδη πίσω; Αντί να ακολουθούμε τους πρωτοπόρους, αυξάνοντας μάλιστα ταχύτητα για να τους φθάσουμε, πατάμε φρένο και σε πολλές περιπτώσεις βάζουμε… όπισθεν, γιατί έτσι μας γουστάρει και γιατί οι κυβερνώντες «αγρόν αγοράζουν»! Αναφέρομαι στην

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 7

Μετά από ένα σύντομο σταθμό στο Φουρνά, το γραφικό ορεινό χωριό της Ευρυτανίας (υψόμετρο 850 μέτρα), για ένα καφεδάκι και λίγη ξεκούραση συνεχίσαμε το ταξίδι μας για την πρωτεύουσα του νομού, το Καρπενήσι. Ο δρόμος επαρχιακός. Η ταχύτητα, για λόγους οδικής ασφάλειας, χαμηλή αλλά η απόλαυση της άγριας βουνίσιας και καταπράσινης φύσης απερίγραπτη! Εκεί ψηλά, στο Βελούχι,

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 6

Η τρίτη και αποχαιρετιστήρια επίσκεψή μας στα θερμά λουτρά τού Λουτρακίου Αριδαίας ήταν ένα ακόμα αξέχαστο ημίωρο χαλάρωσης – μια εμπειρία που έκανε και τους τέσσερις της συντροφιάς μας να υποσχεθούμε την επιστροφή μας στην περιοχή με την πρώτη ευκαιρία. Λίγη ώρα αργότερα πήραμε ένα ελαφρύ βραδινό και συνεχίσαμε με ένα καφεδάκι στη ζεστή ατμόσφαιρα μιας συμπαθητικής

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 5

Είχε ξημερώσει άλλη μια υπέροχη μέρα. Ο ήλιος μόλις είχε «σκάσει μύτη» και η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη. Από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας μπορούσες να διακρίνεις πεντακάθαρα το τέλος του ορίζοντα. Δεξιά μας πανύψηλα βουνά σκεπασμένα ακόμα από χιόνι, αριστερά και μπροστά μας ο καταπράσινος κάμπος. Μετά το πρωϊνό, πήγαμε και πάλι στα Λουτρά Λουτρακίου Αριδαίας, τα γνωστά

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 4

Όταν φθάσαμε στα Λουτρά Λουτρακίου Αριδαίας, τα γνωστά και ως Λουτρά Πόζαρ, ο ήλιος είχε δύσει. Ήμασταν κουρασμένοι αλλά απτόητοι να συνεχίσουμε την… «περιπέτεια». Μετά από μια σύντομη ανάπαυλα στο ξενοδοχείο μας, ζητήσαμε από το γραφείο υποδοχής οδηγίες για να επισκεφθούμε τα λουτρά. Όπως αποδείχτηκε ο έκτασης 72 στρεμμάτων χώρος των λουτρών ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 3

Στο ύψος της Κοζάνης εγκαταλείψαμε την εντυπωσιακή Εγνατία Οδό και πήραμε το δρόμο προς βορρά. Δεκαπέντε περίπου λεπτά αργότερα περάσαμε έξω από την Πτολεμαϊδα, το αστικό κέντρο της περιοχής – πρωτεύουσα της επαρχίας Εορδαίας. Η αρχαία πόλη Εορδαία σήμαινε «αγαπημένη» και πήρε το όνομά της από την αρχαία θεά «Εόρδα», δηλαδή «Μητέρα Γη». Το πρώτο πράγμα που

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 2

Διασχίζοντας τη Γέφυρα Σπυρίδωνος Τρικούπη, που συνδέει το Ρίο με το Αντίρριο, η υπέροχη θέα προκαλεί δέος σε σένα και τα διόδια των 13,50 ευρώ ανά κατεύθυνση σοκ στο… πορτοφόλι σου! Γρήγορα, όμως, ξεχνάς το υψηλό κόστος αφού το εντυπωσιακό αυτό μεγάλο έργο μειώνει αφάνταστα το χρόνο διαδρομής. Προορισμός μας τα Λουτρά Λουτρακίου Αριδαίας κάπου 450 χιλιόμετρα

George Messaris

Ταξίδι στον όμορφο ελληνικό βορρά — 1

Αν θέλεις να είσαι αποδοτικός σε αυτό που κάνεις, πρέπει να έχεις την κατάλληλη διάθεση και τις απαραίτητες δυνάμεις. Και ο καλύτερος τρόπος να το πετύχεις αυτό είναι η αλλαγή περιβάλλοντος – με άλλα λόγια, τα ταξίδια. Αυτό πιστεύω και αυτό εφαρμόζω. Έτσι λοιπόν, έχοντας μπροστά μου ένα πολύ πολυάσχολο δωδεκάμηνο, πήρα μολύβι και… χάρτη και κατάστρωσα

George Messaris

«Καλημέρα σας, πώς είσθε;…»

Ο άγνωστος από το απέναντι πεζοδρόμιο μού χαμογέλασε και διασχίζοντας με γοργά βήματα το δρόμο με πλησίασε. Κοντοστάθηκα. Προσπάθησα να θυμηθώ ποιος ήταν. Δεν τα κατάφερα. Αισθάνθηκα άβολα γιατί ο κύριος έδειχνε ότι με γνώριζε και μάλιστα πολύ καλά. Μού άπλωσε το χέρι και με εκφράσεις χαράς, λες και εύρισκε τον από χρόνια χαμένο αδελφό του, μού

George Messaris

Πασχαλιάτικες θύμησες…

Μόλις είχαν κλείσει τα σχολεία για τις διακοπές του Πάσχα. Τα μέλη της ομάδας των «πυροτεχνουργών» είχαμε εξορμήσει σε λόφους, γύρω από το Αργοστόλι, όπου ακόμα σώζονταν οι βάσεις των παλιών ιταλικών κανονιών, σε άγρα της πολύτιμης μπαρούτης που θα χρησιμοποιούσαμε για το πασχαλιάτικο «οπλοστάσιο» μας! Αρχές της δεκαετίας του 1960. Χρόνια αθώα που τα «πυρομαχικά» μας

George Messaris

Τα νέα «Νέα Ελληνικά»…

«Νταουνιάσου και τσίλαρε ρε μ@λάκα». Ο νεαρός –που καθόταν δίπλα μας στην ταβέρνα– απευθυνόταν σε συνομήλικό του που στεκόταν όρθιος και για κάποιο λόγο ήταν αναστατωμένος! Κάθισε ο όρθιος και ο φίλος του συνέχισε: «Ο μι τζι, σκέτο παλτό φαίνεσαι… φεϊλάς. Πάλι λάσπη έγινες;» Ο νεοφερμένος νεαρός έμενε αμίλητος ενώ εγώ πάσχιζα να καταλάβω τι συνέβαινε έχοντας

George Messaris

Όταν η προσφορά ήταν τιμή και δόξα…

Είχα πριν λίγες μέρες εκφράσει την οργή μου για το πόσο «απάνθρωπη έχει γίνει η ανθρωπότητα». Είναι αδύνατο να ελέγξεις το θυμό σου όταν διαβάζεις ότι «26 άνθρωποι έχουν στα χέρια τους περιουσίες που ισούνται με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας»! Γενικά έχουμε ξεφύγει από τα ανεκτά όρια. Ναι, παραδέχομαι ότι όλοι οι άνθρωποι δεν

George Messaris

Άλλοτε και τώρα…

Αλλόκοτα πράγματα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Ο Έλληνας φαίνεται να έχει χάσει τον πατριωτισμό του και ας διατυμπανίζει το αντίθετο! Φωνάζει «η Μακεδονία είναι ελληνική» αλλά πηγαίνει συστηματικά για ψώνια στα Σκόπια αλλά και στα καζίνα της γειτονικής χώρας «για να καταθέσει το υστέρημά του στο κυνήγι της θεάς τύχης». Βρίζει τη Μέρκελ και τους Γερμανούς πολιτικούς

George Messaris

Κοινωνική αποσύνθεση προ των πυλών…

Είναι παράδοξα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα! Την ώρα που ελληνικός αθλητισμός απογειώνεται, ο «φίλαθλος» κόσμος βυθίζεται σταθερά στα τάρταρα της κοινωνικής αποσύνθεσης. Πρόκειται για ένα παράδοξο που έχει τις ρίζες του στην ευρύτερη καταρράκωση των αξιών της ελληνικής κοινωνίας αλλά και στην αδυναμία ή το πιθανότερο απροθυμία τού σχεδόν ανύπαρκτου κράτους να επιβάλει την τάξη.

George Messaris

Μια ανθρωπότητα απίστευτα απάνθρωπη

Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα δεν πρέπει πια να αποκαλείται έτσι. Δεν αξίζει αυτό το όνομα γιατί απλά δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Έχει χάσει προ πολλού τον ανθρωπισμό της. Έχει καταντήσει να είναι στυγνά απάνθρωπη. Η… «απανθρωπότητα» θα ήταν ένα πιο αντιπροσωπευτικό όνομα. Γράφω τούτες τις λέξεις κυριευμένος από θυμό με τα όσα συμβαίνουν γύρω μου. Είναι τόσο

George Messaris