Ανησυχώ… 

Ανησυχώ. Ανησυχώ πολύ, παρά πολύ! Ανησυχώ για τα όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου αλλά και για όσα άλλοι δεν μου επιτρέπουν να δω. Ανησυχώ γιατί δεν βλέπω αυτά που θα ήθελα να δω. Ανησυχώ γιατί οι πολεμικές συγκρούσεις δε λένε να κοπάσουν. Σκορπούν την όλεθρο, διαλύουν υποδομές, αφανίζουν ζωές στρατιωτικών και αμάχων, μετατρέπουν σε κρανίου τόπο

George Messaris

Γονείς για κλάματα… 

Για να μπορείς να κυκλοφορείς με ένα μηχανάκι κάποιου κυβισμού χρειάζεσαι άδεια που αποκτάς μετά από τη σχετική εκπαίδευση και τεστ. Για να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο χρειάζεσαι εκπαίδευση και τη σχετική άδεια. Για να εξασκήσεις το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου χρειάζεσαι σπουδές και ειδική άδεια. Γενικά για να μπορέσεις να εργαστείς σε αμέτρητους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας χρειάζεσαι ένα

George Messaris

Εμπόλεμες σχολικές ζώνες… 

Στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή οι μάχες δίνονται μεταξύ ενηλίκων. Στην Ελλάδα του 2024 οι μάχες δίνονται στα σχολεία μεταξύ μαθητών! Θυμάμαι εκείνο το παιδικό άσμα που ακουγόταν συχνά πριν πολλά χρόνια και έδινε τη μαθησιακή διάθεση των παιδιών της καλής εκείνης εποχής: Φεγγαράκι μου λαμπρό / φέγγε μου να περπατώ / να πηγαίνω στο σχολειό, /

George Messaris

Η λογική στα αζήτητα…  

Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Όλα είναι εκεί. Τα όπλα, η μανία της επικράτησης, η εκδικητικότητα, η παραφροσύνη, η παραπληροφόρηση, το αιματοκύλισμα. Μόνο η λογική απουσιάζει. Και όλα αυτά καλά σκηνοθετημένα από τα μεγάλα και κυρίως κρυφά συμφέροντα που βρίσκουν πρόσφορο πεδίο δράσης λόγω της ανικανότητας (ή ηθελημένης αδράνειας) των πολιτικών

George Messaris

Οπλοκατοχή στις ΗΠΑ: Άλλος για… σκότωμα 

Είναι τραγικά αυτά που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τις μαζικές δολοφονίες που αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Τραγικές οι δολοφονίες αλλά πιο τραγική η άρνηση της πλειοψηφίας των Αμερικανών να γίνει αυστηρότερος ο νόμος περί οπλοκατοχής. Πρώτο θύμα της όλης υπόθεσης είναι η λογική που λέει ότι «όσα περισσότερα όπλα κυκλοφορούν τόσο πιο εύκολο είναι να βρεθεί

George Messaris

Παραλογισμός και παραβατικότητα πιασμένοι χέρι-χέρι…

Αν υπάρχει μια χώρα όπου ο παραλογισμός βασιλεύει, αυτή είναι η  Ελλάδα. Βασιλιάς, λοιπόν, ο παραλογισμός και βασίλισσα η παραβατικότητα! Όπου και να κοιτάξει κανείς δεν θα δει τίποτα άλλο από τα αποτελέσματα του επικίνδυνου αυτού συνδυασμού. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι αρμόδιες αρχές σπαταλούν χρήματα για την εφαρμογή υποτίθεται κανονισμών οι οποίοι τελικά δεν

George Messaris

Γραφειοκρατία μήτηρ πάσης οπισθοδρομικότητας  

Η Ελλάδα προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι πάνω από το νερό αλλά οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντί να της ρίχνουν σωσίβιο της δένουν πέτρες στο λαιμό! Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν έχει πάρει στα σοβαρά –ή τουλάχιστον όσο σοβαρά έπρεπε– το θέμα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας. Όλα όσα έχουν επιχειρηθεί μέχρι τώρα είναι σπασμωδικά και ασυντόνιστα!

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 6 

Όταν περνάς καλά ο χρόνος τρέχει «κατοστάρι» και, αντίθετα, όταν οι καιροί είναι δύσκολοι ο χρόνος κάνει… μαραθώνιο! Πραγματικά δεν κατάλαβα πότε πέρασαν έξη εβδομάδες. Επιστρέφοντας από την Μελβούρνη στο Σίδνεϊ, έπρεπε να κάνω χίλια δυό πράγματα και να συναντήσω άλλους τόσους φίλους. Ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν δυνατό να γίνουν μέσα σε 4 μέρες

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 5 

Όταν έχεις ζήσει σε μια χώρα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου είναι φυσικό να την νοιώθεις ως δεύτερη πατρίδα και να την αγαπάς το ίδιο με την πρώτη, τη χώρα που είδες το φως της ζωής. Αγαπώ λοιπόν την Αυστραλία γιατί αυτή η χώρα μου έδωσε απλόχερα τις ευκαιρίες που επιζητούσα για να φτιάξω το δικό

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 4 

Στο Σίδνεϊ είχα την ευκαιρία να συναντήσω πολλούς συναδέλφους και αρκετούς φίλους. Όχι όσους θα ήθελα να δω γιατί ο χρόνος παραμονής στους Αντίποδες ήταν περιορισμένος. Είναι αδύνατο να τους αναφέρω όλους. Κάνω μια εξαίρεση αναφέροντας τον παλαίμαχο δημοσιογράφο Γιώργο Χατζηβασίλη. Γνώρισα το Γιώργο τις πρώτες μέρες της άφιξής μου στην Αυστραλία, στις αρχές της δεκαετίας του

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 3 

Το Σίδνεϊ είναι ο τόπος που κατέχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μου. Στην πρώτη θέση είναι η Κεφαλονιά γιατί στο νησί αυτό γεννήθηκα και δέχτηκα τα πρώτα ζυμώματα της ζωής. Δεύτερο, με ελάχιστη διαφορά, είναι το Σίδνεϊ γιατί σε αυτή την πόλη μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να δημιουργήσω αυτά που, τέλος πάντων, δημιούργησα, τόσο στην προσωπική

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 2 

Μετά από είκοσι ώρες πτήση το μόνο που ονειρεύεσαι είναι ένα αναπαυτικό κρεβάτι για να παραδοθείς στις αγκάλες του Μορφέα. Βέβαια άλλο είναι τί ονειρεύεσαι και άλλο η πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τις προσταγές της ομάδας υποδοχής. Το «πάμε για καφέ να τα πούμε μετά από τόσα χρόνια» έπεσε σαν κεραυνός στα αυτιά μου μεταθέτοντας για μερικές

George Messaris

ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ: Ταξίδι στους Αντίποδες – 1

Από αεροπλάνο σε αεροπλάνο. Από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο. Τελικά ξεχνάς πότε ξεκίνησες το ταξίδι προς τη Μεγάλη Γη του Νότου, την Αυστραλία, που λόγω της θέσης της αποκαλείται και Αντίποδες. Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε από την Κεφαλονιά και στην Κεφαλονιά κατέληξε μετά από 38 ημέρες, δύο από τις οποίες πετούσα στους αιθέρες  «θωρώντας τη γη από

George Messaris

Ο κύκλος της ζωής… 

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα βρίσκομαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την αγαπημένη μου Κεφαλονιά. Θα πατάω τα χώματα μιας άλλης αγαπημένης, δεύτερης, πατρίδας. Πριν λίγες μέρες, λοιπόν, συμπληρώθηκαν 55 χρόνια από τότε που μετανάστευσα στην Αυστραλία. Για την ακρίβεια έφθασα στη Μεγάλη Γη του Νότου την Εθνική της Ημέρα, στις 26 Ιανουαρίου 1970.

George Messaris

«Ανισότητα Α.Ε.»

Κάποτε ένας σοφός είχε πει ότι κριτήριο για το αν μια κυβέρνηση έχει πετύχει στην κοινωνική της πολιτική δεν είναι η άριστη φροντίδα των φτωχών αλλά η εξάλειψη της φτώχειας. Δυστυχώς αυτό το κριτήριο δεν ικανοποιείται σε καμιά γωνιά του ταλαίπωρου τούτου πλανήτη! Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να έχει κατορθώσει έστω και μια υποτυπώδη εξάλειψη της φτώχειας.

George Messaris