Η ποδοσφαιρική σχιζοφρένεια
Μελλοντική ραδιοφωνική περιγραφή ποδοσφαιρικής αναμέτρησης… «…Είκοσι οπαδοί του Παναθηναϊκού, αγαπητοί ακροατές, οπλισμένοι με ρόπαλα, φωτοβολίδες και καρέκλες κατεβαίνουν με απίστευτη ταχύτητα από αριστερά κατευθυνόμενοι προς την εστία του Ολυμπιακού, ντριμπλάρουν, στο κέντρο του γηπέδου, πέντε οπαδούς του Ολυμπιακού, αφήνοντας τους αιμόφυρτους στο χορτάρι, και συνεχίζουν την επίθεσή τους ακάθεκτοι...»
Έχουμε και τα καλά μας…
Μπορεί να ‘μαστε, ως λαός, ατομιστές, ανυπάκουοι, λάτρεις της φοροδιαφυγής και της συνωμοσιολογίας, «ρεαδελφιστές». Μπορεί να ‘μαστε προχειρολόγοι. Να αφήνουμε τα πάντα για την τελευταία στιγμή. Είμαστε, όμως, και ένας λαός με φιλότιμο και ανθρωπιά. Ένας λαός φιλόξενος και ζεστός. Ένας λαός που τείνει χέρι βοήθειας, που σκύβει πάνω στον πόνο του άλλου.
Να η ευκαιρία…
Η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη συντριβή του ρωσικού επιβατικού που κόστισε τη ζωή 224 ανθρώπων και τα πολύνεκρα τρομοκρατικά κτυπήματα στη Γαλλία, έχει οδηγήσει πολλές αεροπορικές εταιρίες στη διακοπή των πτήσεων τους προς πολλές χώρες των προαναφερθεισών περιοχών.
Ο παράδεισος του παραλογισμού
Έχω τονίσει πολλές φορές ότι η Ελλάδα είναι ο παράδεισος του παραλογισμού και για την άποψή μου αυτή έχω γίνει στόχος αρνητικών σχολίων κυρίως από Ελληναράδες που έχουν ανακηρύξει εαυτούς «ειδικούς επί παντός επιστητού»! Οι επικριτές μου είναι όλοι αυτοί που καυτηριάζουν προηγμένες χώρες χωρίς οι ίδιοι να έχουν βγει έξω από τα γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδας,…
Σήμερα τούτο, αύριο άλλο…
Σήμερα τούτο, αύριο άλλο και για μεθαύριο βλέπουμε! Πάγια η αναποφασιστικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων. Οι παλινδρομήσεις και παλινωδίες των Ελλήνων πολιτικών σε ότι αφορά ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα, γίνονται σε ρυθμούς πιο γρήγορους και από τα πιστόνια ενός Ferrari που μαρσάρει!
Το μέγα της Ελλάδας πρόβλημα
Ποιο οικονομικό; Το πρόβλημα, και μάλιστα το μεγαλύτερο, της Ελλάδας είναι άλλο! Είναι αυτό που ακούει στο όνομα «ατιμωρησία και μη εφαρμογή των νόμων»! Αν αυτό το πρόβλημα λυθεί, όλα τα άλλα –και ιδιαίτερα το οικονομικό– θα αφανιστούν από την ελληνική επικράτεια. Τόσο απλά!
Προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας
«Είμαι ένας πολύ φτωχός γιατρός. Πάμφτωχος, σας λέω. Αφού ούτε δεύτερο BMW έχω, ούτε δεύτερο κοτεράκι, ούτε πολλά ακίνητα, ούτε καν 500.000 ευρόπουλα στην τράπεζα. Και το κυριότερο, δεν φοροδιαφεύγω πάνω από το 80% του εισοδήματός μου!
«Μαμά, το όπλο να’ ναι αυτόματο…»
«Τι δώρο θέλεις για τα γενέθλιά σου, Ντικ;» «Ένα όπλο, μαμά, αλλά να’ ναι αυτόματο…» Εξωφρενικός ο πιο πάνω διάλογος που είναι μεν φανταστικός αλλά δεν θα εκπλαγώ αν, στις Ηνωμένες Πολιτείες της ανείπωτης σχιζοφρένειας που ακούει στο όνομα «δικαίωμα οπλοκατοχής», γίνει μια μέρα καθημερινότητα!
Περί συντάξεων και ταμείων…
Ένα από τα πιο πολύπλοκα συστήματα συνταξιοδότησης είναι το ελληνικό. Δηλαδή, όταν λέμε «σύστημα» ξεφτιλίζουμε την έννοια της λέξης, γιατί απλά δεν πρόκειται για σύστημα αλλά για αλαλούμ!
Σάμαλι, παστέλι, κοκ…
ΚΟΚ. Μην πάει το μυαλό σας σε αυτό που πρέπει να πάει. Για τους περισσότερους Έλληνες οδηγούς το ακρωνύμιο αυτό δεν θυμίζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Μάλλον στο γνωστό γλύκισμα ανατρέχει το μυαλό τους. Το κοκ, που στα διαλλείματα των κινηματογράφων διαφημιζόταν με τη γνωστή –στους παλαιότερους– φράση «Σάμαλι, παστέλι, κοκ – λεμονάδες, πορτοκαλάδες, μπιράλ!»
Να δώσουν το καλό παράδειγμα
Έγιναν λοιπόν οι εκλογές και τώρα μπορούμε να κοιμόμαστε (ή να αγρυπνούμε) ήσυχοι! Σχηματίστηκε η νέα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ κυβέρνηση και περιμένουμε να δούμε κατά πού θα τραβήξει η οικονομία της χώρας.
ΕΚΛΟΓΕΣ: Η ώρα της αλήθειας ή ο θρίαμβος του ψέματος;
Είναι η πιο περίεργη, για τα ελληνικά χρονικά, προεκλογική περίοδος. Η αδιαφορία του κόσμου, απίστευτη! Η κυνικότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο, πρωτοφανής! Η λεκτική διάρροια των πολιτικών και συνάμα η κενότητα του λόγου τους, στο ζενίθ!
Ανάμεσα στις Συμπληγάδες
Η Πατρίδα μας βρίσκεται ανάμεσα στις Συμπληγάδες των Μνημονίων και της ανικανότητας των κυβερνώντων (από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα) να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Και ο Θεός έφτιαξε την Ελλάδα…
Έξη μέρες και κάτι δημιουργούσε ο Ύψιστος τον κόσμο. Έβαζε τις τελευταίες πινελιές στη Γη αλλά κάτι δεν Του έβγαινε! Ο πλανήτης του φαινόταν ελλιπής! Συλλογίστηκε για λίγο και μετά έστρεψε το βλέμμα Του προς την Ανατολική Μεσόγειο. «Να εδώ θα φτιάξω ότι καλύτερο μπορώ να δημιουργήσω… ένα πραγματικό στολίδι», μονολόγησε.