Η τρέλα δεν πάει στα βουνά!…
Η ΤΡΕΛΑ, λέει ο λαός μας, δεν πάει στα βουνά αλλά και τόση τρέλα στα… πεδινά δεν το περίμενα. Η είδηση μας ήρθε από το Παρίσι: «Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας και η δήμαρχος του Παρισιού ήταν παρόντες στην τελετή που ένωσε μετά θάνατον τον Ξαβιέ Ζιζελέ, τον αστυνομικό που σκοτώθηκε στις 20 Απριλίου στο Σανζ…
Η Αμερική αποφασίζει, η Ευρώπη πληρώνει και η Ρωσία κερδίζει!…
Το είχα γράψει από τις πρώτες μέρες της επιβολής οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία από τη Δύση. Το πλήγμα που θα δεχθεί η Ρωσία, είχα ισχυρισθεί, θα είναι επιδερμικό. Δεν περίμενα, όμως, για να είμαι ειλικρινής, ότι τα μέτρα που είχε αποφασίσει η Αμερική θα έπλητταν την Ευρώπη και ότι τα αντίμετρα της Ρωσίας καθώς και τα κίνητρα…
Συμβαίνουν και αυτά…
Έχει τρελαθεί η Τουρκία με τα πετρέλαια της Κύπρου. Στέλνει πολεμικά, στέλνει αεροπλάνα, στέλνει ερευνητικά παπόρια στην περιοχή των γεωτρήσεων. Είναι μια κατάσταση που έχει ανεβάσει την πίεση του Τούρκου Σουλτάνου στα ύψη τώρα μάλιστα που διαφαίνεται ότι η τουρκική οικονομία έχει αρχίσει να βυθίζεται! Όλα δείχνουν ότι η θαλάσσια περιοχή της Κύπρου κρύβει ενεργειακό θησαυρό τον…
Ένα προσωπικό ταξίδι στο χθες…
Πάνε πολλά χρόνια από τότε. Πόσα ακριβώς δεν θυμάμαι. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι ήμουνα γυμνασιόπαιδο. Σε μια από τις πρώτες τάξεις. Ανέμελα χρόνια, γεμάτα όνειρα, πολλά όνειρα και αμέτρητα σχέδια για το αύριο. Ήταν, όμως, δύσκολη εκείνη η εποχή. Παρότι είχαν περάσει μερικά χρόνια από το καταστροφικό σεισμό του 1953, που ισοπέδωσε την ιδιαίτερή μου πατρίδα…
Αύγουστος 1953: Ώρες οδύνης
Ήταν μαγικές μέρες του Αυγούστου. Καταγάλανος ουρανός, ήρεμη και σαγηνευτική θάλασσα, γαλήνια φύση... Τα Επτάνησα – όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα – προσπαθούσαν να συνέλθουν από τις τραγικές συνέπειες τού πολέμου και τού εμφύλιου σπαραγμού. Αύγουστος του 1953. Δύσκολες μέρες. Ο αγώνας για την επιβίωση συνεχής και αδυσώπητος με τη μετανάστευση να ερημώνει τα Ιόνια Νησιά. Ηταν…
Η ζωή σε ξεχασμένες γωνιές της γης
ΜΕΡΟΣ 2 – ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Σε μια από τις ξεχασμένες εσχατιές της γης, στην πόλη Μπούνια του Ανατολικού Κονγκό ένας Ορθόδοξος Κονγκολέζος ιεραπόστολος, ο π. Τιμόθεος, επιτελεί ένα αξιοθαύμαστο έργο. Κηρύττει, διδάσκει, συμβουλεύει, βοηθάει αγόγγυστα όσους έχουν ανάγκη, που δυστυχώς είναι πολλοί, παρά πολλοί. Στην πόλη του κάποτε ζούσαν 500 και πλέον Έλληνες. Σήμερα έχουν απομείνει 4! Ο…
Η ζωή σε ξεχασμένες γωνιές της γης
ΜΕΡΟΣ 1 Κονγκό… Κάποτε φιλοξενούσε μια ακμάζουσα ελληνική παροικία. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πολύ διαφορετικά. Ο αριθμός των ομογενών έχει συρρικνωθεί αισθητά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 απαριθμούσαν πάνω από 3.000, σήμερα δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 500. Κονγκό… Μια απέραντη χώρα της Δυτικής Αφρικής που ξεκινάει από την «καρδιά» της ηπείρου. Η τεράστια έκτασή…
Συντροφιά με την τρέλα…
Αν η τρέλα πουλιόταν, η Ελλάδα όχι μόνο δεν θα αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα αλλά απεναντίας θα είχε εντυπωσιακά εμπορικά πλεονάσματα και θα ήταν σίγουρα η πιο πλούσια χώρα στην Ευρώπη! Μιλάμε για τέτοια τρέλα! Όποια πέτρα και να σηκώσεις στην Ελλάδα θα βρεις τρέλα ή Κεφαλλονίτη που είναι περίπου το ίδιο πράμα… Ένα δείγμα της γραφειοκρατικής τρέλας…
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΔΝΕΙΣΤΕΡΙΑ: Υπάρχουν και ευτυχισμένοι φτωχοί…
ΜΕΡΟΣ 3 - ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Η Μολδαβία –όπως ανάφερα και την περασμένη εβδομάδα– είναι η πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης! Στη φτώχεια τη συντροφεύει, ίσως σε κάπως βελτιωμένη οικονομική κατάσταση, η Υπερδνειστερία, η μικρή αυτή μακρόστενη λωρίδα γης, η οποία υποτίθεται ότι τής ανήκει αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μια ανεξάρτητη κρατική οντότητα που δεν αναγνωρίζεται από κανένα! Οι…
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΔΝΕΙΣΤΕΡΙΑ: Αντιθέσεις και συγκρίσεις…
ΜΕΡΟΣ 2 Δεν προλάβαμε να ξαπλώσουμε και η εξάντληση από την καθυστέρηση των 11 ωρών στην πτήση Αθήνα – Κισινάου μας παρέδωσε στις αγκάλες του Μορφέα. Όταν ξυπνήσαμε ήταν ήδη απόγευμα. Ένα γρήγορο καφεδάκι, για να τονωθούμε, και ξεκινήσαμε για την πρώτη γνωριμία με την Τιράσπολη, πρωτεύουσα της Υπερδνειστερίας. Δεν χρειάζεται και πολύ παρατηρητικό μάτι για να…
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΔΝΕΙΣΤΕΡΙΑ: «Σ’ άλλη γη, σ’ άλλα μέρη…»
ΜΕΡΟΣ 1 Υπερδνειστερία; Τι είναι αυτό πάλι; Είναι ένα μακρόστενο κομμάτι γης 4.135 τετραγωνικών χιλιομέτρων (μισή έκταση της Κρήτης) και μισού εκατομμυρίου κατοίκων, περιτριγυρισμένη από τη Μολδαβία, κομμάτι της οποίας είναι μόνο στα… χαρτιά, και την Ουκρανία ενώ ο ποταμός Δνείστερος αποτελεί τα δυτικά φυσικά της σύνορα με τη Μολδαβία. Σίγουρα οι περισσότεροι δεν την έχετε καν…
Ζητείται λογική…
Το πρόβλημα με τα δημόσια έργα στην Ελλάδα είναι ότι δεν τελειώνουν σχεδόν ποτέ στην ώρα τους, κάτι που οφείλεται κυρίως στο ότι αρχίζουν χωρίς τον πρέποντα προγραμματισμό και την έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου σε περίπτωση που το αρχικό δυσλειτουργήσει! «Έλα, βρε παιδιά, αρχίζουμε και βλέπουμε…» Αυτός, σε έξη λέξεις, είναι ο προγραμματισμός εκτέλεσης δημόσιων έργων. Αρχίζουν λάθος…
Ένας τρελός, τρελός κόσμος…
Ασχολήθηκα την περασμένη εβδομάδα με δύο περιπτώσεις τρέλας που επικρατεί στο σημερινό κόσμο: Την ποδοσφαιρική… σχιζοφρένεια που οδηγεί στα αιματηρά επεισόδια στα γήπεδα και τις υπερβολικές απαιτήσεις ορισμένων περιβαλλοντιστών – οικολόγων που σε λίγο, όπως πάνε, θα μας ζητήσουν να μην κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα για να μην ενοχλούμε τα ψάρια! Η τρέλα, δυστυχώς, είναι περισσότερο γενικευμένη…
Σχιζοφρένειας συνέχεια…
Μετά τα αίσχη που σημειώθηκαν στον τελικό Κυπέλλου, μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, στο Βόλο, ασχολήθηκα, την περασμένη εβδομάδα, με την ποδοσφαιρική… σχιζοφρένεια. Είχα γράψει ότι η Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Υεμένη και όλες γενικά οι εστίες πολέμου ωχριούν μπροστά στα έκτροπα των ελληνικών γηπέδων όπου το αίμα ρέει άπλετα και οι καταστροφές των αθλητικών εγκαταστάσεων…
Ποδοσφαιρική σχιζοφρένεια…
Ποια Συρία, ποιο Ιράκ, ποιο Αφγανιστάν, ποια Υεμένη; Οι συγκρούσεις σε αυτά τα μέρη μοιάζουν με παιγνίδια προσκόπων μπρος στις μάχες που δίνονται στα ελληνικά γήπεδα! Με ακόντια από τους πασσάλους των ξεριζωμένων περιφράξεων και ασπίδες από τα ξηλωμένα πλαστικά καθίσματα των γηπέδων, οι… γενναίοι Έλληνες φίλαθλοι δίνουν το αίμα τους στο βωμό, υποτίθεται, των ομάδων τους.…