Omega Audio Visual Productions

Τα πάντα αλλάζουν στο σύμπαν. Τίποτα δεν μένει αιωνίως το ίδιο. Το μόνο που φαίνεται δύσκολο να αλλάξει είναι η ανθρώπινη νοοτροπία. Ό,τι εσφαλμένα νομίζουμε ότι δε μας απειλεί προσωπικά, δε μας απασχολεί! Αφήνουμε το πρόβλημα να υποβόσκει με το λανθασμένο σκεπτικό «εγώ θα αλλάξω τον κόσμο»! Έτσι τα προβλήματα διαιωνίζονται και επιδεινώνονται με γρήγορους ρυθμούς! Τρανό παράδειγμα το μεγάλο θέμα της κλιματικής αλλαγής.

Την περασμένη εβδομάδα είχα αναφερθεί στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο με το όνομα «Ελλάδα – Κύριλλος και Μεθόδιος» που λειτουργεί στη Μόσχα. Στην 25χρονη και πλέον ύπαρξή του το σχολείο αυτό έχει αποτελέσει ένα πυρήνα ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ των λαών της Ρωσίας και της Ελλάδας και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού ενώ από τον προσεχή Σεπτέμβριο η ελληνική γλώσσα θα διδάσκεται ως δεύτερη γλώσσα από την 5η Δημοτικού. Ιδρυτής και διευθυντής του σχολείου είναι ο φιλέλληνας κ. Βλαντίμιρ Σίντοροβ ο οποίος κάθε χρόνο επισκέπτεται την Ελλάδα.

Η παιδεία, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και παρωπίδες, είναι το Α και το Ω της ανθρώπινης πνευματικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Είναι παράλληλα και ο μηχανισμός μέσα από τον οποίο αναπτύσσονται οι σχέσεις των ανθρώπων αλλά και των λαών. Η παιδεία είναι όσο σημαντικό είναι και το οξυγόνο για τον άνθρωπο. Χωρίς παιδεία είσαι πνευματικά νεκρός, χωρίς οξυγόνο είσαι σωματικά νεκρός. Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είχαν δώσει τόση μεγάλη σημασία στην παιδεία. Αξίζει να θυμίσω μερικές ρήσεις τους:

Πώς θα πάει φέτος ο τουρισμός στην Ελλάδα; Το ερώτημα αυτό ταλανίζει τους ασχολούμενους με τον τουριστικό τομέα και όχι μόνο. Η απάντηση δύσκολη. Τα πάντα είναι ρευστά γεγονός που προκαλεί ανησυχίες οι οποίες εκφράζονται ποικιλοτρόπως. Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών σε εφημερίδες αιγαιοπελαγίτικων νησιών δίνουν μια ζοφερή εικόνα της επικρατούσας κατάστασης. Η εφημερίδα «Εμπρός» της Μυτιλήνης σημειώνει: «Δυσοίωνες οι προβλέψεις για την φετινή τουριστική περίοδο, αφού ενώ διανύουμε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαΐου ο προγραμματισμός βρίσκεται ακόμη στον αέρα και τίποτα δεν θεωρείται καθορισμένο σε ότι έχει να κάνει με τσάρτερς αφού τα ποσοστά κρατήσεων είναι πολύ χαμηλά. Αρνητικές είναι και οι εκτιμήσεις για τα κρουαζιερόπλοια που αναμένεται να επανακάμψουν μετά από δύο χρόνια…

Ποιος κορωνοϊός και πράσινα άλογα. Αυτό που έρχεται με μεγάλη ταχύτητα θα είναι πολύ πιο θανατηφόρο, απίστευτα πιο καταστροφικό και τρομακτικά οδυνηρό και για την επέλαση αυτού του κακού την ευθύνη φέρει ο ίδιος ο άνθρωπος που εθελοτυφλεί, αρνούμενος πεισματικά να παραδεχτεί τις συνέπειες των πράξεων του! Δύο είναι οι βασικές γενεσιουργές αιτίες της επερχόμενης συμφοράς που αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, τα παιδιά και κυρίως τα εγγόνια μας (δεν τολμώ να μιλήσω για τα δισέγγονά μας) θα δουν πράγματα που εμείς δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε!

Και επιστρέφει ο ξενιτεμένος στην πατρίδα γεμάτος όνειρα να ξαναζήσει αυτά που άφησε όταν έπαιρνε το δρόμο της φυγής. Να ξανασυναντήσει αγαπημένα του πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Να περπατήσει ξανά στους δρόμους των αναμνήσεων του. Να σμίξει το σήμερα με το χθες. Ο αδυσώπητος, όμως, χρόνος δεν έχει αφήσει τίποτα ανέπαφο. Τα πάντα φαντάζουν διαφορετικά. Άλλα λίγο και άλλα πολύ. Άλλα προς το καλύτερο και άλλα πάλι προς το χειρότερο. Η αγάπη του για τα πατρώα εδάφη τον κάνει να παραβλέπει τις αλλαγές.

Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι ο Έλληνας έχει μια τάση φυγής από την πατρώα γη. Οι λόγοι που τον οδηγούν «σε άλλη γη σε άλλα μέρη», πολλοί. Κυριότερος η δίψα του για ένα καλύτερο αύριο. Έτσι άφηνε (και δυστυχώς εξακολουθεί να αφήνει) ότι αγάπησε για να ριχτεί στην εκμετάλλευση των ευκαιριών που του προσφέρουν άλλες χώρες. Οι περισσότεροι Έλληνες μετανάστες καταφέρνουν να πετύχουν τους στόχους τους και να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, δουλεύοντας σκληρά στη νέα τους πατρίδα.

Το’ χει το DNA του Έλληνα να μην τον χωράει ο τόπος του. Από χιλιάδες χρόνια πίσω, πότε η ανάγκη και πότε η ακόρεστη αγάπη του για περιπέτεια και η δίψα του να γνωρίσει νέους τόπους, είχαν σαν αποτέλεσμα να εγκαταλείπει τον τόπο που γεννήθηκε και να παίρνει το δρόμο για την ξενιτειά. Στην αρχαιότητα άφηνε την πατρώα γη για να δημιουργήσει αποικίες άλλοτε με την εντολή της πόλης-κράτους και άλλοτε με δική του ατομική πρωτοβουλία. Σε πολλές περιπτώσεις οι αποικίες που δημιουργούσε ανθούσαν σε βαθμό που ξεπερνούσαν σε δύναμη τη μητέρα πόλη.

Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του λαμπρού ήλιου, της καταγάλανης και σαγηνευτικής θάλασσας, της πανέμορφης φύσης και της ανείπωτης γραφειοκρατίας! Τουτέστιν είναι η χώρα της τρέλας όπου για να επιβιώσεις επιχειρηματικά, αλλά πολλές φορές και σαν ιδιώτης, χρειάζεσαι να έχεις συνεχώς δίπλα σου έναν παντογνώστη λογιστή, έναν πανέξυπνο δικηγόρο και έναν άριστο καρδιολόγο! Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει!

Ελλάδα… Η χώρα του λαμπρού ήλιου, της καταγάλανης και σαγηνευτικής θάλασσας, της πανέμορφης φύσης και της ανείπωτης γραφειοκρατίας! Ελλάδα… Η χώρα όπου το αυτονόητο δεν υπάρχει ούτε στα… αζήτητα! Ελλάδα… Η χώρα των δημιουργικών ατόμων (που μεγαλουργούν όταν βγουν εκτός συνόρων) και του θλιβερού δημόσιου. Ελλάδα… Η χώρα όπου το εύκολο γίνεται πανεύκολα δύσκολο αλλά το δύσκολο πολύ δύσκολα γίνεται εύκολο. Ελλάδα… Η χώρα όπου σε αναγκάζουν να παρανομήσεις για να κάνεις τη δουλειά σου.