Σήμερα τούτο, αύριο άλλο…
Σήμερα τούτο, αύριο άλλο και για μεθαύριο βλέπουμε! Πάγια η αναποφασιστικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων.
Οι παλινδρομήσεις και παλινωδίες των Ελλήνων πολιτικών σε ότι αφορά ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα, γίνονται σε ρυθμούς πιο γρήγορους και από τα πιστόνια ενός Ferrari που μαρσάρει!
Δεν είναι πια να τους παίρνει κανείς στα σοβαρά. Άλλα ανακοινώνουν, άλλα σκέπτονται, άλλα πράττουν. Χωρίς μελέτη, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς συνέπεια και συνέχεια. Και όταν «στριμωχτούν» η στερεότυπη απάντησή τους είναι «παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μας».
Είχα γράψει την περασμένη εβδομάδα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η ατιμωρησία. Ένα τρανό παράδειγμα ατιμωρησίας –γεγονός που κάνει την Ελλάδα να μοιάζει με «άφραγο αμπέλι»– είναι το θέμα των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων που παρά τις απίστευτες σε βάρος τους κατηγορίες, οι περισσότεροι απολαμβάνουν μια μεταχείριση που μάλλον επιβράβευση των προδοτικών τους πράξεων είναι, παρά τιμωρία!
Το θέμα της ατιμωρησίας, ή της πολύ επιεικούς τιμωρίας, έχει προκαλέσει την οργή των πολιτών που εκφράζεται με πύρινα μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και επιστολές σε εφημερίδες και περιοδικά. Έτσι η κυβέρνηση, η οποία πριν λίγες μέρες «τα μασούσε» σε ότι αφορά την τιμωρία των επίορκων, εξέδωσε ανακοίνωση σε μια προσπάθεια να «στεγνώσει τα βρεγμένα».
Συγκεκριμένα ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, και ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, ανακοίνωσαν την κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης για να μπει φρένο σε περιπτώσεις κατηγορούμενων για κακούργημα δημοσίων υπαλλήλων που επιστρέφουν στην υπηρεσία τους!!!
Με άλλα λόγια χρειάστηκαν να περάσουν σχεδόν δύο αιώνες από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους για να κινηθούν οι εθνοπατέρες μας και να κάνουν, ας ελπίσουμε, κάτι γύρω από ένα θέμα τόσο σημαντικό. Στο παρελθόν όλο και κάτι γινόταν αλλά όλο και κάτι ξεγινόταν! Αποφάσιζε τούτο ο ένας υπουργός, αναιρούσε ο άλλος ή ακόμα και ο ίδιος κάτω από πιέσεις άνομων συμφερόντων. Ευχή και ελπίδα των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων είναι να μην έχουμε μια από τα ίδια. Να γίνουν δηλαδή γρήγορα πράξη αυτά που ανακοίνωσαν οι κύριοι Χριστόφορος Βερναρδάκης και Λέανδρος Ρακιντζής!
Ιδιαίτερα στο χώρο της υγείας, πρέπει να υπογραμμιστεί, υπάρχουν αμέτρητα περιστατικά δημόσιων λειτουργών που χρηματίστηκαν ή ακόμα και εξεβίασαν για να αποκομίσουν οφέλη. Κι’ αντί οι υπεύθυνοι υπουργοί να ξεχωρίσουν άμεσα την ήρα από το στάρι αφήνουν τις υποθέσεις αυτές σε εκκρεμότητα για χρόνια ολόκληρα με αποτέλεσμα οι περισσότερες να παραγράφονται! (Άλλη πληγή αυτή η παραγραφή, με την οποία θα ασχοληθούμε προσεχώς!)
Βέβαια δεν λέω να απολύεται κάθε υπάλληλος που κατηγορείται για κάτι χωρίς καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου ή αρμόδιας επιτροπής. Πρέπει να προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον αλλά και το τεκμήριο της αθωότητας. Όμως στη σημερινή Ελλάδα τα πράγματα έχουν εκτροχιαστεί. Όχι μόνο το δημόσιο συμφέρον ΔΕΝ προστατεύεται αλλά απεναντίας η κρατική ολιγωρία γιγαντώνει το θεριό της διαφθοράς.
Θέλω να πιστεύω ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης να θέσει τέρμα στο επαίσχυντο φαινόμενο των επίορκων δημόσιων υπαλλήλων δε θα «σκοντάψει» πάλι πάνω σε συμφέροντα και δεν θα «πνιγεί» μέσα στα γρανάζια της ανείπωτης ελληνικής γραφειοκρατίας, εκεί που το άσπρο γίνεται μαύρο και το μαύρο άσπρο.
Η δίκαιη και παραδειγματική τιμωρία των ενόχων είναι η μόνη λύση.
Χωρίς «πολιτικά λέω, ξελέω» και με μόνο γνώμονα το κοινό συμφέρον, θα μπορέσει η Ελλάδα να πάει μπροστά και θα σταματήσουν τα βιτριολικά σχόλια σε βάρος της πατρίδας μας. Αρκετά. Τελεία και παύλα. Πρέπει να πάψουμε πια να είμαστε ο περίγελως των εταίρων μας αλλά ακόμα και αφρικανικών χωρών, όπως η Κένυα όπου τις τελευταίες μέρες αφίσες υποβάλλουν το ερώτημα: «Είναι η Κένυα η Ελλάδα της Αφρικής;».
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα γεια σας και να περνάτε καλά (όσο καλά επιτρέπουν τα μνημόνια, ο ΕΝΦΙΑ και τα μύρια άλλα δαιμόνια που ταλανίζουν την πατρίδα).
www.omegadocumentaries.com (Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)