Αναμένοντας τη σωτηρία…
Πώς θα πάει φέτος ο τουρισμός στην Ελλάδα; Το ερώτημα αυτό ταλανίζει τους ασχολούμενους με τον τουριστικό τομέα και όχι μόνο. Η απάντηση δύσκολη. Τα πάντα είναι ρευστά γεγονός που προκαλεί ανησυχίες οι οποίες εκφράζονται ποικιλοτρόπως. Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών σε εφημερίδες αιγαιοπελαγίτικων νησιών δίνουν μια ζοφερή εικόνα της επικρατούσας κατάστασης. Η εφημερίδα «Εμπρός» της Μυτιλήνης σημειώνει:…
Η επερχόμενη καταστροφή…
Ποιος κορωνοϊός και πράσινα άλογα. Αυτό που έρχεται με μεγάλη ταχύτητα θα είναι πολύ πιο θανατηφόρο, απίστευτα πιο καταστροφικό και τρομακτικά οδυνηρό και για την επέλαση αυτού του κακού την ευθύνη φέρει ο ίδιος ο άνθρωπος που εθελοτυφλεί, αρνούμενος πεισματικά να παραδεχτεί τις συνέπειες των πράξεων του! Δύο είναι οι βασικές γενεσιουργές αιτίες της επερχόμενης συμφοράς που…
Συγκρίσεις που πληγώνουν (2)…
Και επιστρέφει ο ξενιτεμένος στην πατρίδα γεμάτος όνειρα να ξαναζήσει αυτά που άφησε όταν έπαιρνε το δρόμο της φυγής. Να ξανασυναντήσει αγαπημένα του πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Να περπατήσει ξανά στους δρόμους των αναμνήσεων του. Να σμίξει το σήμερα με το χθες. Ο αδυσώπητος, όμως, χρόνος δεν έχει αφήσει τίποτα ανέπαφο. Τα πάντα φαντάζουν διαφορετικά. Άλλα λίγο…
Συγκρίσεις που πληγώνουν…
Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι ο Έλληνας έχει μια τάση φυγής από την πατρώα γη. Οι λόγοι που τον οδηγούν «σε άλλη γη σε άλλα μέρη», πολλοί. Κυριότερος η δίψα του για ένα καλύτερο αύριο. Έτσι άφηνε (και δυστυχώς εξακολουθεί να αφήνει) ότι αγάπησε για να ριχτεί στην εκμετάλλευση των ευκαιριών που του προσφέρουν άλλες χώρες. Οι…
Ευχή ή κατάρα;
Το’ χει το DNA του Έλληνα να μην τον χωράει ο τόπος του. Από χιλιάδες χρόνια πίσω, πότε η ανάγκη και πότε η ακόρεστη αγάπη του για περιπέτεια και η δίψα του να γνωρίσει νέους τόπους, είχαν σαν αποτέλεσμα να εγκαταλείπει τον τόπο που γεννήθηκε και να παίρνει το δρόμο για την ξενιτειά. Στην αρχαιότητα άφηνε την…
Σχιζοφρένειας συνέχεια…
Έγραψα την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του λαμπρού ήλιου, της καταγάλανης και σαγηνευτικής θάλασσας, της πανέμορφης φύσης και της ανείπωτης γραφειοκρατίας! Τουτέστιν είναι η χώρα της τρέλας όπου για να επιβιώσεις επιχειρηματικά, αλλά πολλές φορές και σαν ιδιώτης, χρειάζεσαι να έχεις συνεχώς δίπλα σου έναν παντογνώστη λογιστή, έναν πανέξυπνο δικηγόρο και έναν άριστο…
Από σχιζοφρένεια καλά πάμε…
Ελλάδα… Η χώρα του λαμπρού ήλιου, της καταγάλανης και σαγηνευτικής θάλασσας, της πανέμορφης φύσης και της ανείπωτης γραφειοκρατίας! Ελλάδα… Η χώρα όπου το αυτονόητο δεν υπάρχει ούτε στα… αζήτητα! Ελλάδα… Η χώρα των δημιουργικών ατόμων (που μεγαλουργούν όταν βγουν εκτός συνόρων) και του θλιβερού δημόσιου. Ελλάδα… Η χώρα όπου το εύκολο γίνεται πανεύκολα δύσκολο αλλά το δύσκολο…
Σημεία των καιρών…
Ξηρασία διάρκειας, πριν δύο-τρία χρόνια, στην Αυστραλία. Απίστευτες σε έκταση πλημμύρες, πριν λίγες μέρες, στη μεγάλη αυτή χώρα του νότου. Χιόνι στην Έρημο της Σαχάρας και για πρώτη φορά σε περιοχές της Μέσης Ανατολής. Φοβερή σε ένταση και έκταση κακοκαιρία στις Ηνωμένες Πολιτείες με χιονοπτώσεις, πλημμύρες και πολικό ψύχος. Τεράστιες πυρκαγιές που προκαλούν τρόμο στον Αμαζόνειο και…
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος…
Οδεύουμε το δεύτερο χρόνο της πανδημίας και όλα δείχνουν ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος. Ήδη τα κρούσματα παγκοσμίως πλησιάζουν τα 125 εκατομμύρια ενώ οι θάνατοι από τον κορωνοϊό τα 3 εκατομμύρια. Μόνη ελπίδα για την αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης είναι να τηρούμε τα μέτρα προστασίας (να κρατάμε κοινωνικές αποστάσεις, να φοράμε μάσκες…
Μια νέα αρχή – 6
Είχαμε επί τέλους φτάσει στο Σίδνεϊ. Μετά από ένα αεροπορικό ταξίδι 36 και πλέον ωρών ήταν δύσκολο να πιστέψεις ότι πατούσες στη γη! Το αεροδρόμιο του Σίδνεϊ, το 1970, ήταν ελαφρώς καλύτερο του Ελληνικού της Αθήνας! Μετά τον έλεγχο διαβατηρίων και τη συνάντησή μας με την ομάδα… υποδοχής (γιαγιά, θείες και ξαδέλφια – από την πλευρά της…
Μια νέα αρχή – 5
Πετούσαμε ήδη τέσσερεις ώρες με προορισμό το Σίδνεϊ. Από ψηλά και μέσα στο σκοτάδι οι συστάδες των φώτων των χωριών και των πόλεων έκαναν παρέλαση κάτω από τα φτερά του αεροπλάνου της Qantas. Στο βάθος άστραφτε. Κάπου μακριά έβρεχε. Όσο και αν προσπαθούσα να κοιμηθώ δεν τα κατάφερνα. Οι σκέψεις με κρατούσαν άγρυπνο. Πολλά τα σχέδια για…
Μια νέα αρχή – 4
Το τετρακινητήριο τζετ, που θα μας πήγαινε στους Αντίποδες, είχε αρχίσει σιγά-σιγά να τροχιοδρομεί προς την αρχή του ενός διαδρόμου. Ήταν το πρώτο στάδιο της διαδικασίας απογείωσης. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο θέλοντας να απαθανατίσω όσες περισσότερες εικόνες μπορούσα από την Ελλάδα που άφηνα. Στα γύρω καθίσματα οι Αγγλίδες προσκοπίνες είχαν στήσει πάρτι. Έλεγαν αστεία, γελούσαν, πείραζε…
Μια νέα αρχή – 3
Το ταξίδι προς την Αθήνα και από εκεί προς το μακρινό νότο, την Αυστραλία, συνεχιζόταν αργά αλλά σταθερά. Το λεωφορείο πέρασε με χαμηλή ταχύτητα από τη Γέφυρα της Διώρυγας της Κορίνθου για να απολαύσουμε τη θέα και λίγο αργότερα ο οδηγός μας ανακοίνωνε ότι πλησιάζαμε τη διαβόητη Κακιά Σκάλα. Μια περιοχή που τρόμαζε τους Αρχαίους Έλληνες αλλά…
Μια νέα αρχή – 2
Το μακρινό μου ταξίδι για τους Αντίποδες άρχισε στις 24 του Γενάρη του 1970. Ήταν δύσκολα εκείνα τα χρόνια. Οι καταστροφικοί σεισμοί του 1953 είχαν καταρρακώσει την οικονομία του νησιού και είχαν ανοίξει και πάλι τους δρόμους της μετανάστευσης. Η προηγούμενη μαζική φυγή από τη δοκιμαζόμενη Κεφαλλονιά, αλλά και πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας, είχε γίνει στα…
Μια νέα αρχή – 1
Ήταν Γενάρης του 1970. Οι μέρες περνούσαν γρήγορα και όσο το ημερολόγιο μαδούσε τόσο ένιωθα τον ψυχολογικό μου κόσμο να στροβιλίζεται ανεξέλεγκτα. Πλησίαζε η μέρα που θα εγκατέλειπα ότι είχα αγαπήσει για να αρχίσω το μεγάλο μου ταξίδι προς το νότο, την Αυστραλία. Εκεί που θα κυνηγούσα τα όνειρά μου. Ήταν ένας όμορφος ηλιόλουστος Γενάρης. Από μέρες…