Πασχαλιάτικες θύμησες…

Μόλις είχαν κλείσει τα σχολεία για τις διακοπές του Πάσχα. Τα μέλη της ομάδας των «πυροτεχνουργών» είχαμε εξορμήσει σε λόφους, γύρω από το Αργοστόλι, όπου ακόμα σώζονταν οι βάσεις των παλιών ιταλικών κανονιών, σε άγρα της πολύτιμης μπαρούτης που θα χρησιμοποιούσαμε για το πασχαλιάτικο «οπλοστάσιο» μας! Αρχές της δεκαετίας του 1960. Χρόνια αθώα που τα «πυρομαχικά» μας

George Messaris

Τα νέα «Νέα Ελληνικά»…

«Νταουνιάσου και τσίλαρε ρε μ@λάκα». Ο νεαρός –που καθόταν δίπλα μας στην ταβέρνα– απευθυνόταν σε συνομήλικό του που στεκόταν όρθιος και για κάποιο λόγο ήταν αναστατωμένος! Κάθισε ο όρθιος και ο φίλος του συνέχισε: «Ο μι τζι, σκέτο παλτό φαίνεσαι… φεϊλάς. Πάλι λάσπη έγινες;» Ο νεοφερμένος νεαρός έμενε αμίλητος ενώ εγώ πάσχιζα να καταλάβω τι συνέβαινε έχοντας

George Messaris

Όταν η προσφορά ήταν τιμή και δόξα…

Είχα πριν λίγες μέρες εκφράσει την οργή μου για το πόσο «απάνθρωπη έχει γίνει η ανθρωπότητα». Είναι αδύνατο να ελέγξεις το θυμό σου όταν διαβάζεις ότι «26 άνθρωποι έχουν στα χέρια τους περιουσίες που ισούνται με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας»! Γενικά έχουμε ξεφύγει από τα ανεκτά όρια. Ναι, παραδέχομαι ότι όλοι οι άνθρωποι δεν

George Messaris

Άλλοτε και τώρα…

Αλλόκοτα πράγματα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Ο Έλληνας φαίνεται να έχει χάσει τον πατριωτισμό του και ας διατυμπανίζει το αντίθετο! Φωνάζει «η Μακεδονία είναι ελληνική» αλλά πηγαίνει συστηματικά για ψώνια στα Σκόπια αλλά και στα καζίνα της γειτονικής χώρας «για να καταθέσει το υστέρημά του στο κυνήγι της θεάς τύχης». Βρίζει τη Μέρκελ και τους Γερμανούς πολιτικούς

George Messaris

Κοινωνική αποσύνθεση προ των πυλών…

Είναι παράδοξα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα! Την ώρα που ελληνικός αθλητισμός απογειώνεται, ο «φίλαθλος» κόσμος βυθίζεται σταθερά στα τάρταρα της κοινωνικής αποσύνθεσης. Πρόκειται για ένα παράδοξο που έχει τις ρίζες του στην ευρύτερη καταρράκωση των αξιών της ελληνικής κοινωνίας αλλά και στην αδυναμία ή το πιθανότερο απροθυμία τού σχεδόν ανύπαρκτου κράτους να επιβάλει την τάξη.

George Messaris

Μια ανθρωπότητα απίστευτα απάνθρωπη

Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα δεν πρέπει πια να αποκαλείται έτσι. Δεν αξίζει αυτό το όνομα γιατί απλά δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Έχει χάσει προ πολλού τον ανθρωπισμό της. Έχει καταντήσει να είναι στυγνά απάνθρωπη. Η… «απανθρωπότητα» θα ήταν ένα πιο αντιπροσωπευτικό όνομα. Γράφω τούτες τις λέξεις κυριευμένος από θυμό με τα όσα συμβαίνουν γύρω μου. Είναι τόσο

George Messaris

Η Ολυμπιακή του παραλογισμού

Επιεικώς απαράδεκτα είναι τα όσα συμβαίνουν με την Ολυμπιακή σε ότι αφορά τα δρομολόγια που συνδέουν την Κεφαλλονιά με την Αθήνα αλλά και την τιμολογιακή της πολιτική. Στη διάρκεια του χειμώνα η Ολυμπιακή έχει ένα πρωινό δρομολόγιο για Αθήνα και τρία απογευματινά/βραδινά με την τιμή του πρωινού να είναι σχεδόν διπλάσια των άλλων! Να τονίσω ότι τα

George Messaris

Το χριστουγεννιάτικο δώρο τού παππού…

Ήταν δύσκολες εκείνες οι μέρες του 1953. Πλησίαζαν Χριστούγεννα χωρίς τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Ήταν αδύνατο να νοιώσεις γιορτινά με φόντο τα συντρίμμια. Οι σεισμοί είχαν ισοπεδώσει τα πάντα. Σπίτια, εκκλησιές, μαγαζιά, όνειρα. Παντού καταστροφή. Τριγύρω ερείπια και ερημιά. Το όμορφο Αργοστόλι είχε γίνει ένας άμορφος χώρος. Και σα να μην έφτανε η συμφορά που σκόρπισαν οι σεισμοί,

George Messaris

Ζητείται λογική…

Από τη μια έχουμε την Ελλάδα της δημιουργίας με πάμπολλα σημαντικά επιτεύγματα σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας και από την άλλη έχουμε την Ελλάδα που κυριολεκτικά αυτοκτονεί! Παρά την οικονομική κρίση, Έλληνες επιστήμονες έχουν σημειώσει τα τελευταία χρόνια μεγάλες επιτυχίες στις έρευνες. Την ίδια ώρα οι Έλληνες αθλητές διακρίνονται διεθνώς κατακτώντας τρόπαια που μέχρι πριν λίγα

George Messaris

«Τα σταφύλια της οργής»…

Τα όσα απίστευτα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στη Γαλλία αλλά και σε άλλες γωνιές της γης, μου θύμισαν μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουν γυριστεί. «Τα σταφύλια της οργής» σε σκηνοθεσία του μοναδικού Τζον Φορντ και με πρωταγωνιστή τον υπέροχο Χένρι Φόντα. Για όσους δεν είχαν την τύχη να δουν αυτό το αριστούργημα του αμερικανικού κινηματογράφου,

George Messaris

Θυμώνω κάθε μέρα και πιο πολύ…

Θυμώνω. Θυμώνω κάθε μέρα και πιο πολύ. Και είναι, βρε παιδιά, να μη θυμώνω με όσα συμβαίνουν γύρω μας; Με τον εγκληματικό τρόπο που οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το ταλαίπωρο περιβάλλον! Με τον υπέρμετρα απερίσκεπτο τρόπο που υπονομεύουν το μέλλον των ίδιων τους των παιδιών! Θυμώνω γιατί τα νέα από τους επιστήμονες σε ότι αφορά το φαινόμενο του

George Messaris

Αληθινά ψέματα

Η μόνη αδιάσειστη αλήθεια γύρω από τις «ειδήσεις» που κυκλοφορούν κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό τους είναι ψευδείς. Ψευδέστατες! Είναι δηλαδή αποκυήματα της φαντασίας αρρωστημένων μυαλών ή ατόμων που αδυνατώντας να κάνουν κάτι δημιουργικό, κάνουν απλά πλάκα! Ή έτσι τουλάχιστον νομίζουν. Είναι τρομακτικό το μέγεθος της παραπληροφόρησης που κυκλοφορεί γενικά στο διαδίκτυο.

George Messaris

Η αναλγησία βάρεσε κόκκινο!

Έπεσα έξω. Έκανα λάθος εκτίμηση. Ανθρώπινα τα λάθη αλλά πρέπει να το ομολογήσω και να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες μου. Πριν λίγες μέρες, ανάμεσα στα άλλα, είχα γράψει σε σημείωμά μου: «Ανησυχώ γιατί ως άνθρωποι έχουμε γίνει σκληροί, αδιανόητα απάνθρωποι! Αδιαφορούμε για τη δυστυχία που μαστίζει εκατομμύρια συνανθρώπων μας στην Αφρική και στην Υεμένη. Την ίδια

George Messaris

Ομορφιές και ασχήμιες

Το έχω γράψει πάμπολλες φορές και δεν θα σταματήσω να ασχολούμαι με το θέμα μέχρι που κάποια κυβέρνηση της Ελλάδας –ελπίζω στο κοντινό μέλλον– αποφασίσει να κάνει το αυτονόητο: να επιβάλει, δηλαδή, την εφαρμογή των νόμων. Μπορεί η φύση να είχε κέφια και να έδωσε στην Ελλάδα απλόχερα ομορφιές. Οι ομορφιές, όμως, σταματούν εδώ και αρχίζουν οι

George Messaris

Στο δρόμο της επιστροφής στα… σπήλαια!

Ανησυχώ. Ανησυχώ για αυτά που βλέπω δίπλα μου και για αυτά που συμβαίνουν μακριά μου. Ανησυχώ κάθε μέρα και πιο πολύ. Ανησυχώ γιατί διαπιστώνω πως ο κόσμος όχι μόνο δεν αντιδρά στα μύρια κακά αλλά και τα αποδέχεται μοιρολατρικά! Ανησυχώ γιατί η γραμμή που χωρίζει το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο, το σωστό

George Messaris