ΤΟΥΣ «ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ» Η ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑ ΑΘΗΝΑ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΟΥ

Και Έλληνες και Μάορι

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ

Το κείμενο που ακολουθεί, γύρω από την ιστορία των Ελλήνων-Μάορι της Νέας Ζηλανδίας, είναι διασκευή του κειμένου ραδιοφωνικού μου ντοκιμαντέρ που είχε μεταδοθεί από το Δίκτυο Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης SBS το 2006.

 ΜΕΡΟΣ Β

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

Για χρόνια η Αθηνά Λαμπρινίδου έχει ενεργό δράση στην προστασία του περιβάλλοντος με την οργάνωση Γκρίνπις.

Η Αθηνά μας εξέφρασε την απίστευτη απαισιοδοξία της για το μέλλον του πλανήτη γιατί τον καταστρέφουμε με τρόπους και ρυθμούς που αποτελεί προσβολή για τη νοημοσύνη μας. «Παράλληλα, συνεχίζει, είμαι και απίστευτα αισιόδοξη γιατί υπάρχουν στον πλανήτη πάρα πολλά άτομα που αγωνίζονται με θέρμη για τη σωτηρία του. Βλέπουν ότι το περιβάλλον δεν είναι πλέον ένα ασήμαντο θέμα. Είναι θέμα επιβίωσης, είναι θέμα οικονομίας, είναι θέμα εξωτερικής πολιτικής, είναι θέμα ειρήνης… είναι ένα πολυδιάστατο θέμα».

Πόσο μπορεί, όμως, ο κόσμος να συμβάλει στη σωτηρία του πλανήτη;

Η Αθηνά μας λέει:

«Ενα πράγμα που εγώ έχω δει, ταξιδεύοντας με τα πλοία της Γκρίνπις όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι υπάρχουν σχεδόν δύο – ας μου επιτραπεί η έκφραση – πλανήτες, δύο κόσμοι. Ο κόσμος των κυβερνήσεων, των διεθνών κορποράσιονς και των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ο κόσμος των πολιτών που σε ένα βαθμό ξέρουνε τί γίνεται, προσπαθούν να επιβιώσουν άλλες φορές με άγνοια των περιβαλλοντικών κινδύνων, άλλες φορές ξέροντας αλλά μη μπορώντας να κάνουνε κάτι… Αυτό το χάσμα των δύο πλανητών πρέπει να γεφυρωθεί για να μπορέσει να υπάρξει αλλαγή γιατί οι πολίτες μόνοι τους δεν μπορούνε να κάνουνε τίποτα όπως και οι κυβερνήσεις μόνες τους δεν μπορούνε να κάνουνε τίποτα.

Η Αθηνά είχε επιστρέψει στην Ελλάδα, πριν αρκετά χρόνια, προσκεκλημένη της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου για να βοηθήσει στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος.

■■■■■

Η Αθηνά Λαμπρινίδου μπορεί να μη δίνει τώρα τις μάχες της στον Ειρηνικό με τα πλοία της Γκρίνπις για τη σωτηρία του πλανήτη. Εξακολουθεί, όμως, να αγωνίζεται προσφέροντας της εμπειρίες της για να γίνει το αύριο των παιδιών μας λίγο πιο ελπιδοφόρο.

■■■■■

ΠΑΜΠΑΛΑΙΗ Η ΣΧΕΣΗ

ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΑΟΡΙ

Η σχέση των Κρητικών με τους Μάορι ξεκινούν πολύ παλιότερα από τις ηρωϊκές μάχες που έδωσαν οι Μάορι δίπλα δίπλα με τους Ελληνες στρατιώτες στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου.

Στα καφενεία και τους δρόμους των Χανίων, οι ηλικιωμένοι λένε ακόμα ιστορίες για τους αρχαίους δεσμούς ανάμεσα στους δύο λαούς. Οπως ανέφερε η Αν Ελντερ στο περιοδικό «Odessey» και αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό «Ταχυδρόμος», πολλοί Κρητικοί εντάχθηκαν στη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον ακολούθησαν στην πορεία του προς την Ανατολή, τον 4^ο αιώνα π.Χ. Από τεχνικές ξυλογλυπτικής που παρατηρούνται σε ορισμένες πεδινές περιοχές των Ιμαλαϊων (ακριβώς ίδιες με των Κρητικών), φαίνεται ότι ένας μεγάλος αριθμός Κρητικών παρέμεινε σε κείνα τα μέρη.

Αρκετούς αιώνες αργότερα, οι απόγονοί τους απαφάσισαν να εγκαταλείψουν την περιοχή τους και περνώντας βουνά και λαγκάδια έφθασαν στη νότια ακτή της Ινδίας, όπου έφτιαξαν βάρκες για να διασχίσουν τον Ειρηνικό Ωκεανό. Η οδύσσειά τους τούς έφερε κάποια στιγμή στο νησί Χαουαϊκι, την πατρίδα των Μάορι της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί Πολυνήσιοι Χινεμόα με τις χορταρένιες φούστες τους, συμπάθησαν αμέσως αυτούς τους λάτρεις της περιπέτειας οι απόγονοι των οποίων τούς βοήθησαν να φτιάξουν τον στόλο των κανό – τα «ουάκα» – με τα οποία έκαναν μεγάλα ταξίδια μεταξύ 11^ου και 15^ου αιώνα και έφθασαν μέχρι την Αοτεαρόα, τη Γη του Μεγάλου Λευκού Σύννεφου, όπως είναι το όνομα που δίνουν οι Μάορι στη Νέα Ζηλανδία.

ΤΕΛΟΣ