Με τη βαλίτσα στο χέρι…              

ΜΕΡΟΣ  2

Η πτήση από την Κωνσταντινούπολη στη Σιγκαπούρη διαρκεί δέκα και πλέον ώρες που δεν περνάνε εύκολα. Εν τάξει μετά το φαγητό θα δεις μια, δύο ταινίες. Μετά τι κάνεις; Αναγκαστικά θα προσπαθήσεις να κοιμηθείς. Εγώ, η Νάταλη και οι συνταξιδιώτες μας σταθήκαμε πολύ τυχεροί στη συγκριμένη πτήση. Συνολικά δεν ήμασταν πάνω από 70 επιβάτες και το αεροσκάφος διέθετε 320 θέσεις! Έτσι με… ομόφωνη απόφαση μετακινηθήκαμε, κατέλαβε ο καθένας μας από τρεις θέσεις, σηκώσαμε τα διαχωριστικά των καθισμάτων και το ρίξαμε όλοι στον ύπνο!

Δεν ξαναθυμάμαι πτήση με τόση απλωσιά! Αυτό δεν ήταν αεροσκάφος. Ήταν ιπτάμενο ξενοδοχείο που την ησυχία του, ώρες αργότερα, διέκοψαν οι αεροσυνοδοί για να μας προσφέρουν το πρωϊνό. Λίγο αργότερα ο κυβερνήτης έδινε οδηγίες στο προσωπικό καμπίνας να ετοιμαστούν για την προσγείωση στο αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρης. Η ώρα ήταν γύρω στις 4:30 το πρωί, ο ήλιος δεν είχε ακόμα προβάλλει και η θέα της φωτόλουστης πόλης από ψηλά ήταν φαντασμαγορική!

Έχω επισκεφθεί τη Σιγκαπούρη πολλές φορές και κάθε φορά εντυπωσιάζομαι με την πρόοδό της.

Το αεροδρόμιό της Changi, μεγάλο, πολυτελές, λουλουδοστολισμένο με τις περίφημες τοπικές ορχιδέες, πεντακάθαρο, με ένα αφάνταστα υψηλό αριθμό καταστημάτων, λειτουργικό όσο δεν γίνεται, κερδίζει τον επισκέπτη από την πρώτη στιγμή!

Περάσαμε γρήγορα τον έλεγχο διαβατηρίων (δεν χρειάζεσαι βίζα αν είσαι διερχόμενος και διαθέτεις εισιτήριο και βίζα για τη χώρα τελικού προορισμού σου) και σε λίγο βρεθήκαμε στο ταξί που μας μετέφερε στο ξενοδοχείο μας. Η πόλη δεν είχε ακόμα ξυπνήσει και η κίνηση στους δρόμους ήταν περιορισμένη.

Το πρώτο που διαπιστώνει ο επισκέπτης είναι το υψηλό ποσοστό υγρασίας. Το συνηθίζεις, όμως, και το ξεπερνάς γρήγορα. Ο άνθρωπος εγκλιματίζεται πολύ γρηγορότερα από ότι νομίζει.

Η Σιγκαπούρη βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο της Μαλαισιανής Χερσονήσου, απέχει μόλις μία μοίρα από τον Ισημερινό, είναι νησιωτική χώρα και μια από τις μικρότερες σε έκταση στον κόσμο. Αποτελείται από το κυρίως νησί και 62 άλλα μικρά νησιά που η συνολική τους έκταση είναι μόλις 719.1 τετραγωνικά χιλιόμετρα ενώ ο πληθυσμός της είναι περίπου 5,6 εκατομμύρια και έχει πολυεθνική σύνθεση (Μαλαισιανοί, Κινέζοι, Ταμίλ, Ευρωπαίοι). Για να καταλάβετε πόσο πυκνοκατοικημένη είναι θα αναφέρω ότι είναι λίγο μικρότερη από την… Κεφαλλονιά της οποίας η έκταση είναι 734 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της φτάνει δεν φτάνει τις 40.000!

Και ενώ η έκταση της Κεφαλλονιάς παραμένει η ίδια, η έκταση της Σιγκαπούρης αυξάνεται συνεχώς! Ναι, καλά διαβάσατε! Λόγω έλλειψης γης οι αρχές εισάγουν… χώμα από τις γειτονικές χώρες και κυρίως από τα κοντινά νησιά της Ινδονησίας και κάνουν συνεχώς προσχώσεις. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το σπίτι του (ή καλύτερα το διαμέρισμά του αφού τα σπίτια στη Σιγκαπούρη είναι δυσεύρετα) είναι κοντά στη θάλασσα. Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι! Οι προσχώσεις γίνονται αφού προηγουμένως έχουν καταποντισθεί στην περιοχή τεράστια πολύμορφα τσιμεντένια συμπλέγματα. Με αυτό τον τρόπο συγκρατούνται και σταθεροποιούνται τα χώματα και οι πέτρες και με τα χρόνια οι προσχώσεις μπορούν να οικοδομηθούν!

Όπως αντιλαμβάνεσθε η έλλειψη γης έχει προκαλέσει κατακόρυφη αύξηση των τιμών των ακινήτων. Όποιος διαθέτει σπίτι στη Σιγκαπούρη είναι… εκατομμυριούχος και όποιος ζει σε ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων αρκετά… ευκατάστατος!

Όπου υπάρχει ζήτηση υπάρχει και προσφορά για την αντιμετώπισή της! Λόγω αυτής της έλλειψης γης, οι ελεύθεροι χώροι για τη στάθμευση αυτοκινήτων είναι λίγοι έως ανύπαρκτοι (πέραν βέβαια από τους δημόσιους χώρους ελεγχόμενης στάθμευσης, τα υπόγεια και τους ορόφους πολυκατοικιών αφιερωμένους αποκλειστικά για στάθμευση). Και στη Σιγκαπούρη δεν τολμάς να σταθμεύσεις παράνομα γιατί αστραπιαία έχεις εισπράξει τσουχτερό πρόστιμο! Τι σοφίστηκαν, λοιπόν, οι κατασκευαστές με το αζημίωτο φυσικά. Σε καινούργιες πολυκατοικίες –και εδώ μιλάμε για πολυώροφα κτίρια– παίρνεις, όπως μού εξήγησαν, το αυτοκίνητό σου στο όροφο που μένεις και το παρκάρεις δίπλα από τη σάλα σου σε ειδικό χώρο από τον οποίο έχεις πρόσβαση στο διαμέρισμά σου! Κάτι δηλαδή σα μια μονοκατοικία που διαθέτει δικό της γκαράζ! Τα αυτοκίνητα ανεβοκατεβαίνουν με ειδικό ασανσέρ! Όλη αυτή η πρωτοποριακή κατασκευή κοστίζει και αυξάνει ακόμα περισσότερο το κόστος κατοικίας.

 Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να είσαστε καλά και να θυμάστε… Τα ταξίδια διανθίζουν τη ζωή που και αυτή, με τη σειρά της, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μεγάλο ταξίδι!

ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΩ Το αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρης είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακό. Διαθέτει και… τρενάκι για τη μεταφορά των επιβατών από τον ένα τερματικό σταθμό στον άλλο! ΣΤΗ ΜΕΣΗ Παρά τη στενότητα χώρου, η Σιγκαπούρη διαθέτει μεγάλους δρόμους, τεράστια κτίρια αλλά και αρκετό πράσινο… ΚΑΤΩ Merlion, συνδυασμός λιονταριού και γοργόνας, σύμβολο της Σιγκαπούρης. Στο βάθος διακρίνεται ο μοντέρνος ιδιόμορφος τριπλός πύργος της πόλης με το σκέπαστρο πάνω στο οποίο υπάρχουν… κήποι, πισίνες, εστιατόρια…

Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το άρθρο ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση georgemessaris@gmail.com και εγώ θα το μεταβιβάσω.

www.omegadocumentaries.com (Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ –  ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)